یکشنبهٔ دوهفته بعد.

در کتابخانه نشسته بودم که به سمتم آمد و گفت: (( دانشجوی الٰهیات هستی؟ چه شد که به دنیای سوفی» روی آوردی؟ از صوفی‌گری چه میدانی؟! ))

اول، ترسیدم؛ چه میخواست؟ چرا می‌پرسید؟ بعد ناگهان قفل زبانم باز شد.گفتم و گفتم، از آنچه حس کرده بودم، از آنچه می‌ترسیدم به آن‌ها» بگویم.

گفت: (( انسان‌های بی دین هم به بهشت می‌روند؟! ))

سؤال، واضح بود و جواب از آن‌نیز روشن تر! : (( آری، می‌روند، قرآن گفته که می‌روند؛